Oldum
Bir selam gelmedi gonca gülümden
Artık gam yükünü çekemez oldum
Nasıl kurtulurum ben bu zulümden
Ahirim ne olur bilemez oldum
Gönül kıblesinde bir huri gördüm
Elin tutup yüzüm yüzüne sürdüm
Hicran ateşiyle kefenim ördüm
Vuslatın hazzını tadamaz oldum
Aklımın çektiği nedir gönlümden
Baş tacı ettiğim yedi ömrümden
Diken idim ayrı kaldım gülümden
Hilkâtin sırrını çözemez oldum
Çağlayan gönülde kor olur hasret
İstersen kavuşmak vazgeçme sabret
Gönüller ıraksa boşadır gayret
Dese de arifler uyamaz oldum
Yürekte yangını kül eden misin
Gönüle sevdayı zül eden misin
Aşığı maşuğa kul eden misin
Bu çıkmazda yolum bulamaz oldum
Cümle gülizarı benimdir sanma
Bîvefa canana kapılıp yanma
Baharın dalları yeşerdi amma
Goncalar gül oldu konamaz oldum
Ömür kısa derler sakın inanma
Günün kıymetin bil gafil davranma
Bencileyin sahte müjgâna kanma
Geç kaldım bahara açamaz oldum
Cefasız sevdaya sevda mı denir
Sevdanın bedeli şevkle ödenir
Melanî toprağa bir gün belenir
Alın yazıma şerh düşemez oldum
Tahsin MELAN / Melanî